Jelle Cleymans wordt Aspergeridder

Jelle, wat heb jij met asperges?

“Mijn overgrootouders hadden een aspergeveld in Puurs. Elk seizoen verkochten ze de groente om een centje bij te verdienen. Mijn grootouders en vader hielpen vaak om de asperges te steken. Ik heb die tijd helaas niet meer meegemaakt, maar ik weet wel dat het een arbeidsintensief proces is. Je staat constant voorovergebogen, doet alles met de hand. Ik vind het knap dat er in Puurs-Sint-Amands nog echte aspergeboeren zijn.”

Dus je bent grote fan?

“Absoluut, ik tel altijd af naar het aspergeseizoen. Net dat is het magische van de asperge: dat ze maar kort beschikbaar is. Het is iets om naar uit te kijken. En als het dan zover is, staan asperges ineens overal op het menu en kan het feest beginnen.”

“Mijn overgrootouders hadden een aspergeveld in Puurs.”

Hoe eet jij je asperges het liefst?

“Zonder twijfel: a la flamande, mijn grootmoeder kan dat fantástisch goed klaarmaken. Nog een aanrader? Rauwe asperges besprenkelen met olijfolie en ze kort in de oven steken. Gene Bervoets schotelde me dat ooit voor en dat was verrassend lekker. Ik ben ook heel benieuwd naar de kookkunsten van sterrenchef Ferdy Debecker. Hij zal een zesgangenmenu serveren op het galadiner waar ik tot ridder gekroond word.”

Ga je ons witte goud als ridder nog extra promoten?

“Het zal wel zijn. Ik ben zó blij dat ik gevraagd werd om Aspergeridder te zijn. Mijn zus Clara is dat al enkele jaren en ik was daar ziekelijk jaloers op. Zelfs zo erg dat ik de organisatie liet weten: ‘als ge ooit eens aan den broer denkt, zou dat tof zijn’. Mijn roots liggen in Puurs, dus uiteraard vind ik dat ze daar de beste asperges hebben. Dat verkondig ik al jaren. Ondertussen is er wat concurrentie van andere aspergemeenten, maar da’s op zich niet slecht. Het bewijst dat de edele groente bij een steeds groter publiek in de smaak valt.”