Marieke Maerevoet schrijft gemeentegedicht

27
dec
2019
tgo_2084-web.jpg

Op 30 januari 2020 start de jaarlijkse Poëzieweek in Nederland en Vlaanderen. Een ideaal moment voor Puurs-Sint-Amands om een eigen gemeentegedicht te presenteren. We vroegen dichter Marieke Maerevoet om een stuk te schrijven waarin de geest van onze gemeente weerklinkt. Geen eenvoudige opdracht, maar Marieke nam ze met veel plezier aan.

Je werkte jarenlang als leerkracht in een lagere school, maar als dichter debuteerde je pas enkele jaren geleden. Waarom toen?

“Ik schrijf en dicht al van kindsbeen af, maar ik durfde er niet mee naar buiten te komen. Toen de dokter me vertelde dat ik aan de ziekte van Parkinson lijd, dacht ik: het is nu of nooit. Want het is pas wanneer je je poëzie op de wereld loslaat, dat je creatieve proces vleugels krijgt. Ik nam contact op met Het Gezeefde Gedicht, een website waar jong dichttalent de kans krijgt om te groeien. Ik was bang dat ik te oud zou zijn, maar initiatiefnemers Charles Ducal en Roel Richelieu Van Londersele hebben me goed geholpen. In hun feedback waren ze streng, maar rechtvaardig. Ik heb veel van hen geleerd.”

“Pas wanneer je je poëzie op de wereld loslaat, krijgt je creatieve proces vleugels”

Hoe zou je je poëzie omschrijven?

“Ik schrijf eerder klassiek, denk ik. Als er mij iets treft, zal ik dat altijd behoedzaam benaderen. Ik probeer woorden te vinden voor iets wat eigenlijk voorbij de woorden ligt. Dat is mijn visie op poëzie. Ik volg ook Koen Vergeer als die zegt: poëzie is een manier van aandachtig leven.”

“Ondertussen bracht ik twee dichtbundels uit. ‘Een brug van verzen’ schreef ik samen met de Catalaan Salvador Reira. En in 2019 bracht ik bij Uitgeverij Punt mijn eigen dichtbundel ‘Het Klapwieken Horen’ uit.

Je hebt nu een gemeentegedicht geschreven voor Puurs-Sint-Amands. Kun je daarover al iets kwijt?

“Het gedicht sluit aan bij het thema van de Poëzieweek: de toekomst begint nu. Het is geen klassiek dorpsgedicht geworden. Puurs-Sint-Amands bestaat uit verschillende dorpskernen, verschillende karakters. Het is ontzettend moeilijk om die allemaal in één gedicht te beschrijven. Daarom koos ik voor een andere insteek: verbinding. Want het is de verbinding tussen mensen die Puurs-Sint-Amands zo typeert en zo sterk maakt.”

 

Onvoltooid toekomende tijd

Toen
ik mij het vervoegen eigen maakte, wist ik nog niet
dat voltooid en onvoltooid elkaar altijd raken.

Hoe vaak ik ook met andere ogen keek, de focus verlegde,
diafragma of sluitertijd opnieuw instelde, nooit was
wat in beeld kwam me helemaal helder.

Nu ik de toekomst al lang niet meer in grote letters schrijf,
komt ze het tuinpad op gefietst, een wervelwind,

die hoog op de pedalen elke hindernis bezweert, op slechts
één wiel het panorama verbreedt, me vingervlug
het digitale tijdperk intoetst

en ik, al weet ik wel dit is haar tijd, dit is haar uur, ik roep:
Voorzichtig jij, je handen aan het stuur!

Marieke Maerevoet

 

Nog meer poëzie op komst

Niet alleen Marieke kroop in haar pen voor de Poëzieweek. Ook heel wat inwoners stuurden een gedicht in. Wij maakten daaruit een mooie selectie die je vanaf 30 januari in het straatbeeld ziet verschijnen.

Meer info?

Contactformulier